Het Zikavirus
De tekst werd vager en vager tot het in een traan veranderde; langzaam
zweefde hij naar beneden en spatte precies uit elkaar op de letter A van het
nieuwsblad dat ik zojuist had uitgeprint.
Ik draaide me om en keek naar het wiegje dat ik alvast had klaargezet, de
kleertjes en het roze met grijs gestreepte mutsje en toen keek ik naar mijn
buik en barstte ik in tranen uit. Zou het waar zijn, zou mijn lieve kindje
HET hebben? Zou ik één van die 3 tot 4 miljoen moeders zijn waarvan het
kindje met HET virus besmet is geraakt?
Het is ZIEK, het is KA, het is een VIRUS: het ZIKAVIRUS.
Op 11 juni 2015 was het zover: ik was zwanger en zou moeder worden! Toen ik
het hoorde, huilde en lachte ik van blijdschap: mijn eerste kindje zou over
ongeveer 9 maanden ter wereld komen. Vaak probeerde ik me voor te stellen
hoe het zou zijn om een kindje te hebben, wat voor invloed dat op het
dagelijks leven heeft en hoe gelukkig ik zou zijn.
Bij ons in de familie is het een traditie om, als je zwanger bent, naar een
stad of plaats in Brazilië te gaan om te vieren dat je zwanger bent. Mijn
ouders, groot- en overgrootouders hebben dat ook allemaal gedaan toen ze
zwanger waren. Dus boekten mijn man en ik een reis naar Rio de Janeiro in
Brazilië tijdens de kerstvakantie. Onze vakantie was geweldig en we hebben
genoten van het uitzicht en de zon; ik voelde mij de gelukkigste vrouw ter
wereld.
Bij terugkomst in Nederland kwam mijn moeder huilend naar me toe en zei:
“zeg me alsjeblieft dat je er aan hebt gedacht, dat je bedekkende kleding
hebt gedragen en dat je je lichaam goed hebt ingesmeerd met het
anti-muggenmiddel.” Ik keek haar aan en zei: “wat bedoel je?” We hadden
duidelijk iets gemist…
Toen mijn moeder hoorde dat wij nergens vanaf wisten, begon ze nog harder te
huilen. Ik nam haar mee naar binnen zodat ze ons kon uitleggen wat ze nou
precies bedoelde, maar ze was zo vreselijk overstuur dat er geen woord uit
haar mond kwam. Ik pakte mijn laptop en klikte op Google zodat mijn moeder
kon intikken wat ze bedoelde. Langzaam schoof ze haar wijsvinger naar de
linkerkant van het toetsenbord en drukte ze op de Z …… meer hoefde ze niet
in te tikken: daar stond in koeienletters het woord dat ze bedoelde:
Zikavirus.
Ik klikte het aan en begon te lezen:
Het Zikavirus wordt overgebracht door tropische muggen die het virus bij
zich dragen. Het is niet gevaarlijk voor volwassenen en kinderen. Mensen die
ziek worden, krijgen koorts, spierpijn en uitslag. Dat zijn de symptomen.
Vaak is iemand na een week weer in orde. Voor zwangere vrouwen is het wel
gevaarlijk. Als die het virus oplopen, hebben ze een grotere kans op een
kindje met een te klein hoofdje. Daardoor kunnen die kinderen zich niet goed
ontwikkelen. In Brazilië werden vorig jaar al 3500 baby's geboren met
onvolgroeide hersenen.
Het bleef doodstil, af en toe hoorde ik het gesnik van mijn moeder, ik keek
eerst een lange tijd voor me uit en toen naar het wiegje, de kleertjes, het
roze met grijs gestreepte mutsje…. toen sloot ik mijn ogen zodat het
allemaal iets beter tot mij door kon dringen.
Even later stond ik op en liep naar de spiegel om te kijken of ik ook één
van de symptomen had: ik schrok heel erg want ik was vuurrood terwijl ik het
behoorlijk koud had. Snel pakte ik een thermometer en nam mijn temperatuur
op: 40 graden koorts. Zou ik HET hebben? Zou ik één van die 3 tot 4 miljoen
moeders zijn? Ik sloot mijn ogen en huilde en huilde tot ik niks meer kon
zien en het voor mijn ogen zwart werd.
Annemarijn Lagerburg
Klas 2B
13-02-2016
De tekst werd vager en vager tot het in een traan veranderde; langzaam
zweefde hij naar beneden en spatte precies uit elkaar op de letter A van het
nieuwsblad dat ik zojuist had uitgeprint.
Ik draaide me om en keek naar het wiegje dat ik alvast had klaargezet, de
kleertjes en het roze met grijs gestreepte mutsje en toen keek ik naar mijn
buik en barstte ik in tranen uit. Zou het waar zijn, zou mijn lieve kindje
HET hebben? Zou ik één van die 3 tot 4 miljoen moeders zijn waarvan het
kindje met HET virus besmet is geraakt?
Het is ZIEK, het is KA, het is een VIRUS: het ZIKAVIRUS.
Op 11 juni 2015 was het zover: ik was zwanger en zou moeder worden! Toen ik
het hoorde, huilde en lachte ik van blijdschap: mijn eerste kindje zou over
ongeveer 9 maanden ter wereld komen. Vaak probeerde ik me voor te stellen
hoe het zou zijn om een kindje te hebben, wat voor invloed dat op het
dagelijks leven heeft en hoe gelukkig ik zou zijn.
Bij ons in de familie is het een traditie om, als je zwanger bent, naar een
stad of plaats in Brazilië te gaan om te vieren dat je zwanger bent. Mijn
ouders, groot- en overgrootouders hebben dat ook allemaal gedaan toen ze
zwanger waren. Dus boekten mijn man en ik een reis naar Rio de Janeiro in
Brazilië tijdens de kerstvakantie. Onze vakantie was geweldig en we hebben
genoten van het uitzicht en de zon; ik voelde mij de gelukkigste vrouw ter
wereld.
Bij terugkomst in Nederland kwam mijn moeder huilend naar me toe en zei:
“zeg me alsjeblieft dat je er aan hebt gedacht, dat je bedekkende kleding
hebt gedragen en dat je je lichaam goed hebt ingesmeerd met het
anti-muggenmiddel.” Ik keek haar aan en zei: “wat bedoel je?” We hadden
duidelijk iets gemist…
Toen mijn moeder hoorde dat wij nergens vanaf wisten, begon ze nog harder te
huilen. Ik nam haar mee naar binnen zodat ze ons kon uitleggen wat ze nou
precies bedoelde, maar ze was zo vreselijk overstuur dat er geen woord uit
haar mond kwam. Ik pakte mijn laptop en klikte op Google zodat mijn moeder
kon intikken wat ze bedoelde. Langzaam schoof ze haar wijsvinger naar de
linkerkant van het toetsenbord en drukte ze op de Z …… meer hoefde ze niet
in te tikken: daar stond in koeienletters het woord dat ze bedoelde:
Zikavirus.
Ik klikte het aan en begon te lezen:
Het Zikavirus wordt overgebracht door tropische muggen die het virus bij
zich dragen. Het is niet gevaarlijk voor volwassenen en kinderen. Mensen die
ziek worden, krijgen koorts, spierpijn en uitslag. Dat zijn de symptomen.
Vaak is iemand na een week weer in orde. Voor zwangere vrouwen is het wel
gevaarlijk. Als die het virus oplopen, hebben ze een grotere kans op een
kindje met een te klein hoofdje. Daardoor kunnen die kinderen zich niet goed
ontwikkelen. In Brazilië werden vorig jaar al 3500 baby's geboren met
onvolgroeide hersenen.
Het bleef doodstil, af en toe hoorde ik het gesnik van mijn moeder, ik keek
eerst een lange tijd voor me uit en toen naar het wiegje, de kleertjes, het
roze met grijs gestreepte mutsje…. toen sloot ik mijn ogen zodat het
allemaal iets beter tot mij door kon dringen.
Even later stond ik op en liep naar de spiegel om te kijken of ik ook één
van de symptomen had: ik schrok heel erg want ik was vuurrood terwijl ik het
behoorlijk koud had. Snel pakte ik een thermometer en nam mijn temperatuur
op: 40 graden koorts. Zou ik HET hebben? Zou ik één van die 3 tot 4 miljoen
moeders zijn? Ik sloot mijn ogen en huilde en huilde tot ik niks meer kon
zien en het voor mijn ogen zwart werd.
Annemarijn Lagerburg
Klas 2B
13-02-2016