Boektoets over het boek:
Titel: Puur
Schrijver: Guy Didelez
Niveau boektoets
Voor deze boektoets heb ik gekozen voor niveau 4.5.
Korte samenvatting van het boek
De hoofdpersoon in het boek is de 14-jarige Marie. Haar ouders zijn gescheiden, samen met haar broer, vader en de nieuwe vriendin van haar vader gaan ze 10 dagen naar Bulgarije. Dit is geen vakantie maar ze gaan vrijwilligerswerk doen in een weeshuis met de naam ‘Lekka Nosht’.
De kinderen in het weeshuis zijn gehandicapt, kunnen soms alleen geluiden maken en het is erg confronterend voor Marie en haar broer. Zelf zijn ze gezond en hebben ze het financieel goed en ervaren weinig zorgen. Langzamerhand ziet Marie in dat deze gehandicapte kinderen puur zijn in hun emoties: ze willen zich heel graag aan je hechten. Er ontstaat oprechte vriendschap tussen Marie en haar broer en de weeskinderen. Deze ‘werk’vakantie verstevigt ook de band tussen de gezinsleden onderling en ze krijgen ook veel steun van de medewerkers van het weeshuis.
Schrijfstijl en onderwerp
Dit boek is geschreven in de vorm van een verslag: per dag vertelt Marie hoe haar dag is verlopen. Ze vertelt wat haar werk was, wie ze ontmoette, hoe ze alles van die dag heeft ervaren en wat dat met haar doet. Het boek leest prettig en je kunt je goed inleven in de emoties van Marie. Je wilt ook graag weten hoe het verhaal verder verloopt.
De thema’s die in dit boek aan de orde komen zijn: liefde, vertrouwen en vriendschap. Marie en haar familie zijn eerst afwachtend maar door liefde te geven én te ontvangen ontstaat er een vertrouwens- en vriendschapsband met de weeskinderen.
Door het lezen van dit boek besef ik me hoe goed ik het heb: ik ben gezond, groei op in een fijn gezin, er is meer dan voldoende op het gebied van eten, kleding, ik mag een school kiezen die mij leuk lijkt en ik doe aan sport en muziek. Wát een verschil met kinderen zoals in dat weeshuis in Bulgarije. Zelf heb ik tijdens mijn stageweek ook meegelopen in een instelling voor verstandelijk gehandicapten. Dan zie je inderdaad een heel andere kant van het leven. Ik heb bewondering voor de medewerkers die zich dagelijks met zoveel liefde inzetten voor deze bewoners.
Titel: Puur
Schrijver: Guy Didelez
Niveau boektoets
Voor deze boektoets heb ik gekozen voor niveau 4.5.
Korte samenvatting van het boek
De hoofdpersoon in het boek is de 14-jarige Marie. Haar ouders zijn gescheiden, samen met haar broer, vader en de nieuwe vriendin van haar vader gaan ze 10 dagen naar Bulgarije. Dit is geen vakantie maar ze gaan vrijwilligerswerk doen in een weeshuis met de naam ‘Lekka Nosht’.
De kinderen in het weeshuis zijn gehandicapt, kunnen soms alleen geluiden maken en het is erg confronterend voor Marie en haar broer. Zelf zijn ze gezond en hebben ze het financieel goed en ervaren weinig zorgen. Langzamerhand ziet Marie in dat deze gehandicapte kinderen puur zijn in hun emoties: ze willen zich heel graag aan je hechten. Er ontstaat oprechte vriendschap tussen Marie en haar broer en de weeskinderen. Deze ‘werk’vakantie verstevigt ook de band tussen de gezinsleden onderling en ze krijgen ook veel steun van de medewerkers van het weeshuis.
Schrijfstijl en onderwerp
Dit boek is geschreven in de vorm van een verslag: per dag vertelt Marie hoe haar dag is verlopen. Ze vertelt wat haar werk was, wie ze ontmoette, hoe ze alles van die dag heeft ervaren en wat dat met haar doet. Het boek leest prettig en je kunt je goed inleven in de emoties van Marie. Je wilt ook graag weten hoe het verhaal verder verloopt.
De thema’s die in dit boek aan de orde komen zijn: liefde, vertrouwen en vriendschap. Marie en haar familie zijn eerst afwachtend maar door liefde te geven én te ontvangen ontstaat er een vertrouwens- en vriendschapsband met de weeskinderen.
Door het lezen van dit boek besef ik me hoe goed ik het heb: ik ben gezond, groei op in een fijn gezin, er is meer dan voldoende op het gebied van eten, kleding, ik mag een school kiezen die mij leuk lijkt en ik doe aan sport en muziek. Wát een verschil met kinderen zoals in dat weeshuis in Bulgarije. Zelf heb ik tijdens mijn stageweek ook meegelopen in een instelling voor verstandelijk gehandicapten. Dan zie je inderdaad een heel andere kant van het leven. Ik heb bewondering voor de medewerkers die zich dagelijks met zoveel liefde inzetten voor deze bewoners.