Boektoets 9
De sterren hebben de hemel betoverd met hun licht
allen fonkelen, stralen maar verbergen hun gezicht
naast me, bij elke stap, bij elke ademhaling die ik dicht
voor ieder brandt er wel een prachtig, klein, bijzonder licht
Is er rusteloosheid, lijd je pijn of heb je veel verdriet
denk je even dat er niemand is, niemand die je ziet
huil je treurige tranen zonder troost in het verschiet
hopend op iemand die jou een stil vertrouwen biedt
Een lichtstraal breekt door het duistere tranengordijn
besef komt boven van weer mens te mogen zijn
wanhoop wordt rust en vermindert de pijn
fonkelend, stralend gevoel van toch bij elkaar te zijn
De wil om samen nog mooie dingen te beleven
om boven de ziekte uit te zweven
een toekomst tegemoet, het duurt maar even
de pijn is te sterk, ziekte verlamt hun beider leven
Toelichting gedicht:
Voor deze Boektoets heb ik gekozen om een gedicht te schrijven over het boek: ' Me before you' van Jojo Moyes. Dit boek sprak mij aan omdat ik van veel mensen heb gehoord dat dit een erg indrukwekkend boek was. Na het lezen van dit boek kwamen gelijk de eerste regels van een gedicht in mijn hoofd naar boven. In het gedicht hierboven beschrijf ik hoe eenzaam iemand kan zijn tijdens een ziekteproces en de behandeling. Ook al doen heel veel mensen er alles aan om hem perspectief voor de toekomst te geven, besluit hij om niet meer te willen leven.
allen fonkelen, stralen maar verbergen hun gezicht
naast me, bij elke stap, bij elke ademhaling die ik dicht
voor ieder brandt er wel een prachtig, klein, bijzonder licht
Is er rusteloosheid, lijd je pijn of heb je veel verdriet
denk je even dat er niemand is, niemand die je ziet
huil je treurige tranen zonder troost in het verschiet
hopend op iemand die jou een stil vertrouwen biedt
Een lichtstraal breekt door het duistere tranengordijn
besef komt boven van weer mens te mogen zijn
wanhoop wordt rust en vermindert de pijn
fonkelend, stralend gevoel van toch bij elkaar te zijn
De wil om samen nog mooie dingen te beleven
om boven de ziekte uit te zweven
een toekomst tegemoet, het duurt maar even
de pijn is te sterk, ziekte verlamt hun beider leven
Toelichting gedicht:
Voor deze Boektoets heb ik gekozen om een gedicht te schrijven over het boek: ' Me before you' van Jojo Moyes. Dit boek sprak mij aan omdat ik van veel mensen heb gehoord dat dit een erg indrukwekkend boek was. Na het lezen van dit boek kwamen gelijk de eerste regels van een gedicht in mijn hoofd naar boven. In het gedicht hierboven beschrijf ik hoe eenzaam iemand kan zijn tijdens een ziekteproces en de behandeling. Ook al doen heel veel mensen er alles aan om hem perspectief voor de toekomst te geven, besluit hij om niet meer te willen leven.