Boektoets over het boek:
Titel: The fault in our stars
Schrijver:John Green
Niveau: 4.5
Korte samenvatting
Dit boek is het zesde boek van de schrijver John Green en speelt zich af in 2012. Het verhaal is geschreven vanuit het ik-perspectief van de hoofdpersoon, de 16-jarige Hazel Grace Lancaster. Zij woont in Amerika en heeft schildklierkanker die uitgezaaid is naar haar longen. Zij ontmoet bij een kankersupportgroep een jongen, Augustus Waters: hij is 17 jaar, heeft botkanker gehad en heeft daarbij een been moeten laten amputeren. Zij raken bevriend en worden later zelfs verliefd. Samen ondernemen ze een zoektocht in Amsterdam naar de favoriete schrijver van Hazel, Peter van Houten. Ze vinden hem maar de ontmoeting valt enorm tegen. Bij terugkomst in Amerika blijkt dat de kanker helaas teruggekomen is bij Augustus en hij overlijdt uiteindelijk. Na het overlijden van Augustus ontmoet Hazel de schrijver Peter van Houten opnieuw en blijken er toch enkele overeenkomsten te zijn tussen zijn leven en dat van Augustus en Hazel.
Keuze van het boek
Ik heb dit boek gekozen omdat ik geïnteresseerd ben in medische onderwerpen en hoe mensen met ziekte omgaan. Naast het boek heb ik ook de film gezien en zowel het boek als de film hebben grote indruk op mij gemaakt. Tijdens het lezen ging ik echt nadenken over hoe ik zelf leef en ik heb geprobeerd me voor te stellen hoe ik zou reageren en omgaan met zo’n heftige situatie. Wat ik van dit boek heb geleerd is dat het goed is voor mensen met kanker om hun gevoelens te delen met anderen. Laat maar weten wanneer je pijn hebt, het even niet meer ziet zitten en waar je bijvoorbeeld bang voor bent. Door je gevoelens te delen, sta je er niet meer alleen voor. Daarnaast heb ik gemerkt dat, hoe ziek mensen ook zijn, ze graag een normaal leven willen leiden. Het leven van Hazel en Augustus is zwaar; kinderen horen niet op zo’n jonge leeftijd te overlijden.
De schrijfstijl is boeiend; het verhaal leest gemakkelijk en ook al gaat het in dit boek over een zwaar thema, tóch is het niet alleen maar een heel droevig boek. Er zit voldoende humor in en je leeft écht mee met de hoofdpersonen. Het grootste gedeelte van het boek is vanuit het ik-perspectief geschreven zodat je helemaal meeleeft met de hoofdpersonen. Het speelt zich af in onze moderne tijd en het is chronologisch geschreven.
Er zijn verschillende thema’s die in dit boek naar voren komen: verliefdheid, ziekte, doodgaan, maar ook vriendschap en relaties. Daarnaast lees je in het boek over verschillende emoties bij mensen zoals: boosheid, verdriet, onmacht, angst, verwarring, spanning en teleurstelling in bijvoorbeeld mensen. Ondanks dat het best wel een zwaar onderwerp is, is dat juist niet als een groot drama beschreven. Het gaat niet alleen over de kanker zelf, maar meer hoe mensen leven en leren leven met kanker.
Annemarijn Lagerburg
Titel: The fault in our stars
Schrijver:John Green
Niveau: 4.5
Korte samenvatting
Dit boek is het zesde boek van de schrijver John Green en speelt zich af in 2012. Het verhaal is geschreven vanuit het ik-perspectief van de hoofdpersoon, de 16-jarige Hazel Grace Lancaster. Zij woont in Amerika en heeft schildklierkanker die uitgezaaid is naar haar longen. Zij ontmoet bij een kankersupportgroep een jongen, Augustus Waters: hij is 17 jaar, heeft botkanker gehad en heeft daarbij een been moeten laten amputeren. Zij raken bevriend en worden later zelfs verliefd. Samen ondernemen ze een zoektocht in Amsterdam naar de favoriete schrijver van Hazel, Peter van Houten. Ze vinden hem maar de ontmoeting valt enorm tegen. Bij terugkomst in Amerika blijkt dat de kanker helaas teruggekomen is bij Augustus en hij overlijdt uiteindelijk. Na het overlijden van Augustus ontmoet Hazel de schrijver Peter van Houten opnieuw en blijken er toch enkele overeenkomsten te zijn tussen zijn leven en dat van Augustus en Hazel.
Keuze van het boek
Ik heb dit boek gekozen omdat ik geïnteresseerd ben in medische onderwerpen en hoe mensen met ziekte omgaan. Naast het boek heb ik ook de film gezien en zowel het boek als de film hebben grote indruk op mij gemaakt. Tijdens het lezen ging ik echt nadenken over hoe ik zelf leef en ik heb geprobeerd me voor te stellen hoe ik zou reageren en omgaan met zo’n heftige situatie. Wat ik van dit boek heb geleerd is dat het goed is voor mensen met kanker om hun gevoelens te delen met anderen. Laat maar weten wanneer je pijn hebt, het even niet meer ziet zitten en waar je bijvoorbeeld bang voor bent. Door je gevoelens te delen, sta je er niet meer alleen voor. Daarnaast heb ik gemerkt dat, hoe ziek mensen ook zijn, ze graag een normaal leven willen leiden. Het leven van Hazel en Augustus is zwaar; kinderen horen niet op zo’n jonge leeftijd te overlijden.
De schrijfstijl is boeiend; het verhaal leest gemakkelijk en ook al gaat het in dit boek over een zwaar thema, tóch is het niet alleen maar een heel droevig boek. Er zit voldoende humor in en je leeft écht mee met de hoofdpersonen. Het grootste gedeelte van het boek is vanuit het ik-perspectief geschreven zodat je helemaal meeleeft met de hoofdpersonen. Het speelt zich af in onze moderne tijd en het is chronologisch geschreven.
Er zijn verschillende thema’s die in dit boek naar voren komen: verliefdheid, ziekte, doodgaan, maar ook vriendschap en relaties. Daarnaast lees je in het boek over verschillende emoties bij mensen zoals: boosheid, verdriet, onmacht, angst, verwarring, spanning en teleurstelling in bijvoorbeeld mensen. Ondanks dat het best wel een zwaar onderwerp is, is dat juist niet als een groot drama beschreven. Het gaat niet alleen over de kanker zelf, maar meer hoe mensen leven en leren leven met kanker.
Annemarijn Lagerburg